Ultrarzadka, trudna diagnostycznie i niebywale groźna – taka jest wrodzona zakrzepowa plamica małopłytkowa (cTTP). Dzięki współczesnej medycynie osoby z tą chorobą mogą dziś żyć normalnie, o ile otrzymają skuteczne leczenie. o diagnostyce, terapii i sytuacji polskich pacjentów rozmawiamy z dr n. med. Joanną Zdziarską, hematologiem z oddziału Klinicznego hematologii i Chorób Wewnętrznych Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie.

15 grudnia 2025 r. został przedstawiony najnowszy projekt listy leków refundowanych, który ma wejść w życie 1 stycznia 2026 r. Będzie dotyczył m.in. chorych na immunologiczną zakrzepową plamicą małopłytkową. 

Zmianom demograficznym w kierunku starzejącej się populacji towarzyszy rosnąca częstość występowania zarówno chorób zakrzepowych, jak i zaburzeń kostno-szkieletowych. Schorzenia te często wymagają długotrwałego leczenia lekami przeciwzakrzepowymi i przeciw osteoporozie, których interakcje z układem hemostatycznym i kostno-szkieletowym nie są jeszcze w pełni poznane. Dlatego istnieje potrzeba wyjaśnienia i zrozumienia, w jaki sposób układy: hemostatyczny i kostno-szkieletowy, wpływają na siebie w warunkach klinicznych.

„Dzięki indywidualizacji terapii i pojawieniu się leków podskórnych hemofilia z choroby ciężkiej staje się schorzeniem, które wielu pacjentów praktycznie przestaje odczuwać” – podkreśla dr n. med. Joanna Zdziarska.

Zapraszamy do obejrzenia nagrania wykładu prof. dra hab. n. med. Jerzego Windygi pt. „Leczenie chorego na iTTP w Polsce w 2025 r.”.

Randomizowane badania kliniczne wskazują, iż leczenie przeciwkrzepliwe może być skuteczne w zapobieganiu niedokrwiennemu udarowi mózgu u osób z upośledzoną funkcją skurczową lewej komory serca (głównie badania COMMANDER HF oraz WARCEF- przyp.tłum.). Jednakże efektowi temu towarzyszy zwiększona skłonność do krwawień. Stąd brak w zaleceniach jednoznacznych stwierdzeń dotyczących optymalnej, wtórnej profilaktyki niedokrwiennego udaru mózgu u osób z różnorodnymi postaciami skurczowej dysfunkcji lewej komory.